ΠΗΓΗ:Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Ηταν ένα υγρό θεσσαλονικιώτικο απόγευμα, Οκτώβρης του 1974, όταν μπήκε στην αίθουσα 54 της παλιάς Φιλοσοφικής Σχολής της Θεσσαλονίκης ο άνθρωπος με τον μπερέ να μας διδάξει κλασική πλαστική. Κρατούσε στο χέρι του και μια πολύ μακριά στέκα, λίγο δυσανάλογη του ύψους του, αλλά διόλου δεν μας πέρασε από το μυαλό ότι θα τη χρησιμοποιήσει για να επιβάλει την τάξη. Με αυτήν θα έδειχνε τις λεπτομέρειες στις διαφάνειες που προβάλλονταν όχι με power point, αλλά με τον παλιό τρόπο του προτζέκτορα σε μια μικρή πάνινη οθόνη.
Συνέχεια ανάγνωσης «Τιμώντας τη μνήμη ενός δασκάλου της Αρχαιολογίας»
Δειγματική Ανασκαφή 