Τα μυστήρια των σπασμένων ειδωλίων

ΠΗΓΗ: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Περιοδικό «Κ»

Η μελέτη των ειδωλίων αποκάλυψε ότι ήταν βαμμένα.

Ένα μεσημέρι γύρω στο 2500 π.Χ., βάρκες κάνουν την εμφάνισή τους στα ανοιχτά της Κέρου. Οι κωπηλάτες κοπιάζουν κάτω από τον καυτό ήλιο, στα μαυρισμένα μπράτσα τους οι φλέβες διαγράφονται και οι μύες φουσκώνουν από την προσπάθεια, αλλά σύντομα άντρες και γυναίκες αποβιβάζονται στο νησί. Μαζί τους κουβαλούν πήλινα αγγεία με είδη διατροφής, ελιές, κρασί κ.λπ. Λίγη ώρα αργότερα, συγκεντρώνονται στην περιοχή του Κάβου και πραγματοποιούν κάποιο είδος τελετουργίας, πιθανότατα θρησκευτικού σκοπού, στη διάρκεια του οποίου απιθώνουν στο έδαφος θραύσματα μικρών μαρμάρινων ειδωλίων. Η τελετή ολοκληρώνεται και αναχωρούν, αφήνοντας πίσω τους υπολείμματα του λιτού τους γεύματος και μια γη σπαρμένη με κομμάτια μαρμάρινων γυναικείων ειδωλίων, τα οποία μένουν φύλακες και μάρτυρες του προσκυνήματός τους. Σε μικρή απόσταση, στις πλαγιές του Δασκαλιού, διακρίνονται δεκάδες κτίσματα. Η στενή χερσόνησος που ενώνει αυτό το κωνικό κομμάτι γης με το νησί της Κέρου αντηχεί από κλαγγές, καθώς εργάτες του μετάλλου δουλεύουν τον χαλκό και τον μπρούντζο που με κόπο μεταφέρθηκαν εκεί από γειτονικά κυκλαδονήσια. 

Συνέχεια ανάγνωσης «Τα μυστήρια των σπασμένων ειδωλίων»

Η χθόνια κατοικία του Ασκληπιού

ΠΗΓΗ:Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Αεροφωτογραφία του Ασκληπιείου της Επιδαύρου από τα βόρεια. Διακρίνεται το κυκλικό οικοδόμημα, δηλαδή η Θόλος. Στα αριστερά, διακρίνεται η ανασκαφή του αρχαϊκού κτιρίου. Στο βάθος, αριστερά, βλέπουμε το αρχαίο θέατρο.

Της ΓΙΩΤΑΣ ΣΥΚΚΑ

Τα τελευταία χρόνια, οι επισκέπτες του Αρχαίου Θεάτρου της Επιδαύρου αναζητούν να μάθουν όλο και περισσότερες λεπτομέρειες για τους «θησαυρούς» που αποκαλύπτονται στις ανασκαφές γύρω από το κτιριακό συγκρότημα του Ασκληπιείου. Το μεγαλύτερο θεραπευτήριο του αρχαίου κόσμου. Το απρόσμενο νέο που «τάραξε» την ηρεμία του αργολικού τοπίου, ήταν η αποκάλυψη ενός οικοδομήματος, δίπλα ακριβώς, στη «μυστηριακή» Θόλο: το εμβληματικότερο κτίριο του Ασκληπιείου το οποίο κατασκευάστηκε μεταξύ του 365 και 335 π.Χ.

Συνέχεια ανάγνωσης «Η χθόνια κατοικία του Ασκληπιού»

Η χθόνια κατοικία του Ασκληπιού στην Επίδαυρο

ΠΗΓΗ: Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

Με συνεργασία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αργολίδας και του Πανεπιστημίου Αθηνών συνεχίσθηκε, κι εφέτος τον Αύγουστο, η αποκάλυψη του αρχαϊκού κτηρίου που εντοπίσθηκε το 2019 στην περιοχή της Θόλου του Ασκληπιείου της Επιδαύρου. Οι ανασκαφές πραγματοποιούνται με επικεφαλής τον ομότιμο καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας κ. Βασίλη Λαμπρινουδάκη. Την ανασκαφή στην περιοχή της Θόλου του Ασκληπιείου επισκέφτηκε πρόσφατα η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη. Ενημερώθηκε από τον καθηγητή της, κύριο Βασίλη Λαμπρινουδάκη για τα  νέα  σημαντικά ευρήματα, που αποδεικνύουν ότι η Θόλος υπήρξε η χθόνια κατοικία του θεού, από την αρχή της παρουσίας του στην Επίδαυρο.

Συνέχεια ανάγνωσης «Η χθόνια κατοικία του Ασκληπιού στην Επίδαυρο»

Πλούσια αρχαιολογικά ευρήματα από την επέκταση του μετρό στον Πειραιά (φωτογραφίες)

ΠΗΓΗ: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και Archaeology News Network

metro_piraeus_excavations
Φωτ. ΑΠΕ – ΜΠΕ: Ερυθρόμορφα αγγεία με σκηνές από την τελετή των Ανθεστηρίων (420 π.Χ.) και ηθμοειδές θήλαστρο (100-86 π.Χ.), ευρύματα που βρέθηκαν στο έργο της Αττικό Μετρό «Επέκταση της Γραμμής 3: τμήμα Χαϊδάρι-Πειραιάς»

Η επέκτασης της Γραμμής 3 του Μετρό στον Πειραιά, έδωσε μια εξαιρετική ευκαιρία: Να διεξαχθεί μια εκτεταμένη αρχαιολογική ανασκαφή, σε ασυνήθιστα βάθη, που απέφερε πλήθος σημαντικών ευρημάτων και πληροφοριών, αλλά και καίριες αποφάσεις για την ανάδειξή τους. Συνέχεια ανάγνωσης «Πλούσια αρχαιολογικά ευρήματα από την επέκταση του μετρό στον Πειραιά (φωτογραφίες)»

Ένα βιβλίο για μια ζωή

ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ,  27-28 Ιουνίου 2020

Εδώ ολόκληρο το άρθρο

[Απόσπασμα]

Με αφορμή το θέμα της φιλαναγνωσίας και του βιβλίου, που έπεσε φέτος στο μάθημα της Έκθεσης στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, ζητήσαμε από ανθρώπους του πολιτισμού να θυμηθούν τα βιβλία που άλλαξαν την οπτική τους μέσα στη ζωή

Βασίλης Λαμπρινουδάκης
Αρχαιολόγος, Oμότιμος καθηγητής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

«Οι επιδημίες κατά την αρχαιότητα και τον Μεσαίωνα»

roman_military_hospital_Novae
Ρωμαϊκό στρατιωτικό νοσοκομείο, Nova, Βουλγαρία

Ελεύθερος χρόνος κατά την περίοδο της καραντίνας; Όχι βέβαια, αλλά πρόκληση – παράλληλα με την ευκαιρία για εκπλήρωση καθυστερημένων συγγραφικών υποχρεώσεων – να αναζητήσω, ως ιστορικός – γιατί και ο αρχαιολόγος ιστορία κάνει – παρόμοιες καταστάσεις πανδημίας στο παρελθόν και να κερδίσω γνωστικά και ψυχικά από την εμπειρία που η μνήμη τους προσφέρει.

Μια και η πρόσβαση σε βιβλία έξω από το σπίτι ήταν δύσκολη έως αδύνατη, κατέφυγα σε έναν τόμο επιστημονικών εργασιών που έχω σπίτι μου και που παρουσιάσθηκαν το 2001 σε Στρογγυλή Τράπεζα στο Πανεπιστήμιο της Reims. Ο τίτλος: Αέρας, μιάσματα και μόλυνση: Οι επιδημίες κατά την αρχαιότητα και τον Μεσαίωνα (η μετάφραση από τα γαλλικά δική μου). Eκδότης η Sylvie Bazain-Tacchella. Διατρέχοντας το βιβλίο εστίασα το ενδιαφέρον μου στην εργασία της V. Boudon «Ο Γαληνός και ο λοιμός των Αντωνίνων», διαπιστώνοντας ότι η πανδημία (ευλογιά μάλλον ή ιλαρά) που έπληξε το 165-180 μ.Χ. ολόκληρο τον ρωμαϊκό κόσμο παρουσιάζει πολλά κοινά με τη σημερινή υγειονομική κρίση: Η επιδημία ξεκίνησε από την Ανατολή, πιθανότατα από την Κίνα, και εξαπλώθηκε σε όλη την Αυτοκρατορία. Θεωρείται ότι βρήκε παρθένο πληθυσμό και γι’ αυτό χτύπησε με μεγάλη τοξικότητα. Η ασθένεια, με συμπτώματα πυρετό, πονόλαιμο, βήχα, διάρροια και εξανθήματα, εξελισσόταν σε δύο εβδομάδες. Οι θάνατοι στη Ρώμη μόνο μπορούσαν να φθάσουν τις 2.000 την ημέρα και ο συνολικός αριθμός των θυμάτων της επιδημίας υπολογίζεται σε 60 εκατομμύρια. Οι επιπτώσεις του λοιμού ήταν οικονομικές (λιγότερο εργατικό δυναμικό, λιγότερη παραγωγή και εμπόριο) και κοινωνικές, που πυροδότησαν τον μετασχηματισμό του ρωμαϊκού κράτους και συνέβαλαν στην άνοδο του χριστιανισμού.

Άραγε η σύγχρονη κρίση θα βοηθήσει την καλύτερη συνεννόηση και την ηθική των λαών της Οικουμένης; Απομένει να το δούμε.

Βιβλιογραφία:

 

 

Ενας αρχαίος ναός… πέντε αστέρων

ΠΗΓΗ: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Apollon_Zoster_Vouliagmeni
Αεροφωτογραφία του αρχαϊκού ναού του Απόλλωνος Ζωστήρος, σημαντικότατου ιερού στον αρχαίο δήμο των Αιξωνίδων Αλών (φωτ. Γιαννης Ασβεστας / Εφορεία Αρχαιοτήτων Πειραιώς και Νήσων).

Τον είδα για πρώτη φορά από το ορθογώνιο τζάμι στην είσοδο της πλαζ του «Αστέρα», στη Βουλιαγμένη. Συνέχεια ανάγνωσης «Ενας αρχαίος ναός… πέντε αστέρων»

Ρήνεια, η άλλη Δήλος

ΠΗΓΗ: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

reneia
Ερείπια των εγκαταστάσεων του λοιμοκαθαρτηρίου Δήλου (Ρήνειας) στη θέση Καραντίνα. Εκεί παρέμεναν σε κάθαρση από τα μέσα του 19ου αι. έως τις αρχές του 20ού μολυσμένα και μη πλοία, σε περιόδους έξαρσης επιδημιών.

Μαγευτική, μυστηριώδης και μη επισκέψιμη, η Ρήνεια είναι ένα κυκλαδίτικο νησί στη σκιά της Δήλου, τόπος με ιδιόρρυθμη ιστορία στην αρχαιότητα και άγνωστη για τους περισσότερους από εμάς. Και όμως, έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί είναι ένα κομμάτι της αρχαίας Δήλου, που συνδυάζει μοναδικά σπουδαίες αρχαιότητες σε ένα αλώβητο αρχαιολογικό τοπίο, και όλο αυτό δίπλα στη θορυβώδη και πλανεύτρα, τουριστική Μύκονο. Συνέχεια ανάγνωσης «Ρήνεια, η άλλη Δήλος»

Άριστα διατηρημένα ρωμαϊκά ψηφιδωτά αποκαλύφθηκαν σε αμπελώνες στην πόλη Νεγκράρ ντι Βαλπολιτσέλα, κοντά στη Βερόνα.

ΠΗΓΗ:Archaiologia Online

roman_mosaics_verona_2020
Τμήμα των ψηφιδωτών δαπέδων που έρχονται στο φως στην πόλη Νεγκράρ ντι Βαλπολιτσέλα (φωτ.: Soprintendenza Verona).

Ρωμαϊκά ψηφιδωτά υψηλής τεχνικής, άριστα διατηρημένα, αποκάλυψε η αρχαιολογική σκαπάνη σε αμπελώνες στη βόρεια Ιταλία. Τα ψηφιδωτά πιθανόν αποτελούσαν δομικά στοιχεία μιας έπαυλης, την οποία αναζητούν οι αρχαιολόγοι επί έναν αιώνα, ανακοίνωσε ο δήμαρχος της πόλης Νεγκράρ ντι Βαλπολιτσέλα, κοντά στη Βερόνα. Συνέχεια ανάγνωσης «Άριστα διατηρημένα ρωμαϊκά ψηφιδωτά αποκαλύφθηκαν σε αμπελώνες στην πόλη Νεγκράρ ντι Βαλπολιτσέλα, κοντά στη Βερόνα.»

#StaySafe Αγγελική Κοτταρίδη: Ο Αλέξανδρος μας διδάσκει, 2.350 χρόνια μετά

ΠΗΓΗ: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Η Αγγελική Κοτταρίδη, προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ημαθίας, βρίσκεται στη Βέροια και εργάζεται εντατικά, όπως άλλωστε καθ’ όλο το διάστημα των δύσκολων τελευταίων μηνών, καθώς συνεχίζονται τα έργα αποκατάστασης του Ανακτόρου των Αιγών, του Πολυκεντρικού Μουσείου Αιγών και του ψηφιακού Μουσείου για τον Μεγαλέξανδρο. Η επιστημονική προσέγγισή της δεν στηρίζεται μόνο σε υλικά τεκμήρια και μνημεία, αλλά σε μια σφαιρική αντιμετώπιση της κοιτίδας που εξέθρεψε τον Φίλιππο και τον Αλέξανδρο. Πεποιθήσεις, αξίες, φυσικό και δομημένο τοπίο θα «αναπλασθούν», έτσι ώστε να αφήνουμε πίσω μας τον σύγχρονο κόσμο και να εισερχόμαστε στον ελληνιστικό.

Olympos_Aiges
Ο Oλυμπος, όπως φαίνεται από τους λόφους της «χώρας» των Αιγών.

Για την ίδια, ο μέγας στρατηλάτης έφερε την πρώτη παγκοσμιοποίηση, καθώς όλη η γνωστή οικουμένη της εποχής υιοθέτησε το ίδιο πρότυπο ζωής. Τι θα μας έλεγε άραγε ο Αλέξανδρος για όλα όσα ζούμε; «Τον τελευταίο καιρό νιώσαμε την ένταση των υπαρξιακών ερωτημάτων για το ευρύτερο νόημα της ζωής. Αναρωτιόμαστε ποιοι είμαστε τελικά, τι υποδυόμαστε στην καθημερινότητα, τι μας ευχαριστεί, τι μας θλίβει, τι θέλουμε να κάνουμε που να μας υπερβαίνει. Ο Αλέξανδρος, ως μαθητής του Αριστοτέλη, είχε ακριβώς τα ίδια ερωτήματα με εμάς, 2.350 χρόνια πριν.

Και δεν είναι τυχαίο ότι, μόλις πήγε στην Αίγυπτο, επέλεξε να επισκεφθεί το μαντείο της Σίβα, που δεν ήταν κέντρο εξουσίας, όπως η Μέμφις, όπου ανακηρύχθηκε επίσημα φαραώ, αλλά τόπος εσωτερικής γνώσης. Ηθελε, πιστεύω, να μάθει ποιος είναι ο λόγος της ύπαρξης. Το μυστικό που έμαθε, λέει ο Πλούταρχος, είναι ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν κοινό πατέρα τον Θεό. Το πίστεψε και έτσι πολιτεύθηκε: ο Αλέξανδρος προσπάθησε να κάνει τη ζωή όλων των ανθρώπων καλύτερη και δεν τους ξεχώρισε ανάλογα με έθνη, ράτσες, φυλές, αλλά μόνο ανάλογα με την επιθυμία τους για αρετή. Ο κορωνοϊός μάς θύμισε την κοινή μας μοίρα. Μοιραζόμαστε τον ίδιο φόβο του θανάτου, τον ίδιο πόνο της απώλειας, τον ίδιο θρήνο», λέει η Αγγελική Κοτταρίδη. «Για τους αρχαίους», συνεχίζει, «ύψιστο αγαθό είναι το κοινό καλό. Η επιδίωξη του ιδίου οφέλους, όταν μάλιστα αντιβαίνει στον νόμο της φύσης, οδηγεί στην ύβριν, η πιο συνηθισμένη τιμωρία της οποίας είναι λοιμοί και πανδημίες. Και είναι ενδιαφέρον ότι τις αρρώστιες αυτές δεν τις στέλνει ο σκοτεινός Αδης, αλλά ο φωτεινός Απόλλων, θεός του κάλλους, ο ίδιος που έδωσε στους ανθρώπους και τον μέγα θεραπευτή γιο του, τον Ασκληπιό. Για να σκεφτούμε όπως οι αρχαίοι, ας αναγνωρίσουμε την ύβριν και ας καταπαύσουμε την απληστία. Για να σκεφτούμε όπως ο Αλέξανδρος, ας αναλογιστούμε τι προσφέρει η ζωή και οι πράξεις μας στους άλλους».

 

 

 

 

 

 

Στο φως μοναδικά ευρήματα από την προϊστορική πόλη του Ακρωτηρίου Θήρας

ΠΗΓΗ: ελculture.gr

akroteri-theraΣημαντικότατα νέα στοιχεία αποκαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των συνεχιζόμενων ανασκαφικών εργασιών στο Ακρωτήρι Θήρας που τελούν υπό την αιγίδα της Αρχαιολογικής Εταιρείας υπό τη διεύθυνση του ομότιμου καθηγητή κ. Χρίστου Ντούμα. Συνέχεια ανάγνωσης «Στο φως μοναδικά ευρήματα από την προϊστορική πόλη του Ακρωτηρίου Θήρας»